گویند جهان و جمله جهانیان بر 4 عنصرند: خاک  ، باد ، آب  ، آتش

خاکمان را با آبی گل کردند در نسیم و هوایی آزاد  واینست که تک تک سلولها هم آب دارد و هم خاک  و هم باد وچه بسیارند کسانیکه از یک آبند , یک خاک و یک باد اما چه بسیار متفاوت ! سه عنصر اصلی یکسان اما تفاوت از زمین است تا آسمان  و برعکسش نیز بسیارند

وشاید تفاوت  درآتش  وجودی است عنصر چهارم  که هم جوهر روح است و هم گرما بخش جسم  شاید شاید  

آن سه را بر هم نهادند و مجسمه ای  ساختند بس سرد و آنگاه به او دادندش تا از روح خود در آن بدمد و  دمید

و این انسان مختار و عصیانگر کوره این آتش را در کجا نهاد تا به دیگر نقاط هدایتش کند؟به فراموشی سپردش یا هر آن شعله ورترش ساخت ؟ به کدامین سو؟ به جسم و جنس ؟ تا همه را در خدمت آنها بگمارد یا  به سوی عقل؟ تا عاقلی باشد وهمه بودنش نیز عاقلانه و نه عاشقانه ؟ نه بگذاردلت کوره وپمپ این شعله باشد تاهمچون فلب آتش را مانند خون راهی تک تک سلولها کند تا ذره ذره وجودت و بودنت : رفتنت ، ماندنت ، دیدنت ، گفتنت، نگفتنت ،گریستنت و همه ذره ذره ات عاشقانه باشد تا  به سنگفرشهای خیابان نیز که بر آن قدم میگذاری عشق بورزی ، به در و دیوار  و آسمان و زمین و حتی به بی رحمان و به دردهایت که آمده اند پوستت را بکنند تا زیبایت را نمایان سازند و چه زیبا

عاشق مجموع است نه محدود ودر انحصار یک چیز، بزرگ است ازجنس آتش، می سوزاند ،می درخشد ،عاشق می کند و همچنان می سوزد  چرا که برای خالص شدن باید سوخت . و این وظیفه آتش است  بسوزاند تا هر ذره را به اصلش برساند

وشاید اگر در این دنیا به اسارت رویم و در این آتش نشویم جای دیگری برای سوزاندن مهیا شود  شاید هم از اینروست که جهنم را آفرید تا همه آدمیان به جوهر ذاتشان بازگردند وبه خودش که اصلمان است برسیم پس یا باید اینجا سوخت و یا در جهنم زیبا        خاکستر شد . که او در انتظارمان است عاشقانه.....

آب و باد و خاک را بر هم زنم

                       تا که بی این هر سه با تو دم زنم