خدایا به تو پناه مى‏برم که برونم در دیده‏ها نیکو نماید و درونم در آنچه از تو نهان مى‏دارم به زشتى گراید ، پس خود را نزد مردم بیارایم به ریا و خودنمایى که تو بهتر از من بدان دانایى ، پس ظاهر نکویم را براى مردمان آشکار دارم و بدى کردارم را نزد تو آرم تا خود را به بندگان تو نزدیک گردانم ، و از خوشنودى تو به کنار مانم . [نهج البلاغه]

کویر

پست الکترونیک
شناسنامه
 RSS 
پارسی بلاگ
پارسی یار
در یاهو

گرمن از سرزنش مدعیان اندیشم
شیوه  مستی و رندی نرود ازپیشم
زهد رندان نو آموخته راهی  بدهیست
من که بدنام جهانم چه صلاح اندیشم
شاه شوریده سران خوان من بی سامان را
زان که در کم خردی از همه عالم بیشم



ستاره ::: چهارشنبه 87/7/24::: ساعت 9:56 صبح